Jest niedziela 15 listopada 2015 roku. W parafii św. Jacka w Kętrzynie, o godzinie 12.15 rozpoczyna się msza. Zgromadzeni to dzieci, ich rodzice, babcie, dziadkowie. Słowem - starsze i całkiem młode pokolenie. Nasz proboszcz, ks. Andrzej Orłowski, w porze kazania oddaje głos uczniom, ich rodzicom i nauczycielom ze Szkoły Podstawowej w Biedaszkach. Krótka zapowiedź: 11 listopada obchodziliśmy 97 rocznicę odzyskania niepodległości przez naszą Ojczyznę. Zaraz potem mury kościelne rozbrzmiewają słowami: ,,Jest taki kraj u zbiegu dróg....”. Na ekranie Polska, jej piękno krajobrazów, wierzby płaczące, samotne brzozy i opuszczone cmentarze.

     Następnie uczniowie, rodzice i nauczyciele recytują swoje kwestie. Mówią o rozbiorach, powstaniach narodowych, patriotach tamtych czasów, którzy ,,Do kraju tego, gdzie okruszynę chleba podnoszą przez uszanowanie dla darów nieba - tęskno mi Panie...” Gabrysia, Amelka, Wiktoria i Weronika, dziewczynki tworzące chórek szkolny, śpiewając ,,Rotę'' zapewniają: ,,Nie rzucim ziemi skąd nasz ród...”. Starsi parafianie ocierają łzy spływające po policzkach. W całym kościele nieprzenikniona cisza. Widać skupione twarze, zadumane w natłoku myśli. Nasza historia, krwawa historia pobudza do refleksji. Jeszcze jeden piękny akcent na koniec występu. Piosenka ,,Żeby Polska była Polską''. Wspaniałe słowa, które wyśpiewuje Jan Pietrzak sprawiają, że ludzie wstają, próbują śpiewać, ale wzruszenie odbiera im głos. Na ekranie nasza flaga, biało- czerwona, hasło: Bóg- honor- Ojczyzna i przepiękne słowa przepojone miłością do naszego kraju. Koniec występu, cisza, dopiero później oklaski.

Nad całością występu czuwała pani R. Murawska. Chórkiem dowodziła pani Lilla Duczek. Nad dźwiękiem i światłem czuwał pan Piotr Kacprzycki, pan Tomasz Kopeć realizował zamówienia techniczne, a pani Barbara Szulich dokumentowała montaż słowno- muzyczny robiąc fotografie. W tym miejscu chciałabym serdecznie podziękować mamom naszych uczniów: pani Agnieszce Dobrzyńskiej, pani Justynie Sokołowskiej za przygotowanie utworów i pomimo wielkiego stresu, przewspaniałe ich wyrecytowanie. Dziękuję uczniom i nauczycielom, którzy swój wolny czas przeznaczyli na wspólny cel. Dziękuję pani dyrektor, że była z nami.

Ta żywa lekcja historii pokazała nie tylko dzieje naszego państwa. Młode pokolenie, uczniowie, zobaczyli, jak można współpracować, gdy jest wspólny cel, gdy można razem coś tworzyć. Dzieci, ich rodzice, nauczyciele w zgodzie i harmonii pracowali. Przecież zgoda buduje......