Wieś Poganowo (niem. Gr. Bürgersdorf) położona była w kierunku na południowy zachód w stosunku do wsi południowo-wschodnich wybrzeży Bałtyku nie były dotychczas znane. Kamienny posąg przewieziony został do kętrzyńskiego muzeum. Po wstępnych zabiegach konserwatorskich zostanie uroczyście zaprezentowany publiczności w drugiej połowie września. Dotychczasowe informacje o stanowisku Poganowo IV: Pierwsza, wstępna informacja o odkryciu wówczas jeszcze nie do końca rozpoznanego kompleksu, przedstawiona została 23 lutego 2005 r. przez Mariusza Wyczółkowskiego na Seminarium Bałtyjskim w PMA w Warszawie, w trakcie referatu „Śladami Hansa Crome'go. Pochwała archeologii leśnej".

      Wyniki badań ratowniczo rozpoznawczych przedstawione zostały 14 grudnia 2005 r. na Seminarium Bałtyjskim w PMA w Warszawie w referacie Mariusza Wyczółkowskiego „Wczesnośredniowieczny kompleks osadniczy Poganówko 1 na pograniczu Barcji i Galindii" oraz w komunikacie Katarzyny Stefanowicz „Analiza szczątków zwierzęcych z grodziska Poganówko 1. Sezon 2005 – wykop nr 1 i planigrafia". Wyniki badań kolejnego sezonu badawczego zaprezentowane zostały 28 października 2006 r. na konferencji z cyklu Colloquia Baltica w Ośrodku Badań Naukowych w Olsztynie w ramach referatu Mariusza Wyczółkowskiego „Nieznane miejsca kultu na pograniczu średniowiecznej Barcji. Przyczynek do roli konia w wierzeniach Prusów".

(W tekście wykorzystano materiały Muzeum im. Wojciecha Kętrzyńskiego w Kętrzynie – as)