Szczegóły

Andrzej Sobczak

Odsłony: 3766

Ocena użytkowników: 5 / 5

      Gałwuny (niem. Gross Galbuhnen) wieś położona jest przy drodze Kętrzyn-Bartoszyce, tuż za Kętrzynem. We wczesnym średniowieczu teren wsi zamieszkały był przez Prusów, pierwotnych mieszkańców tej ziemi. W Gałwunach znajdowały się dwa grodziska pruskie w pobliżu rzeki Guber (W tamtych czasach rzeka służyła do komunikacji wodnej). Jedno z nich nazywane było „Schancenberg". Pierwsza pisemna wzmianka o wsi w czasach krzyżackich pochodzi z 1422 r. Była to wieś chłopska o powierzchni 9 włók. We wsi były dwie karczmy. Wieś należała do parafii św. Jerzego w Kętrzynie, także w czasach protestanckich, współcześnie należy do parafii św. Jacka w Kętrzynie. W XVII w. we wsi mieszkało sporo Polaków. Najbardziej znanym ich przedstawicielem był Jan Suchodolski brat Samuela Suchodolskiego ze Starej Różanki. Ten ostatni znany był jako kartograf, projektant kanałów mazurskich i architekt. Jan Suchodolski należał do grupy braci polskich wypędzonych z Rzeczypospolitej za przekonania religijne.

Czytaj więcej...

Szczegóły

Andrzej Sobczak

Odsłony: 3465

Ocena użytkowników: 5 / 5

     Ze wspomnień profesora Władysława Bartoszewskiego w których zawarty jest opis pogrzebu Pawła Jasienicy w Warszawie dnia 22 sierpnia 1970 r.: - „Obok leży Mikołaj Beynar, muzyk. To ojciec Pawła, zmarły zaledwie przed ośmiu laty. Matka jest na pogrzebie, wieziona na wózku za trumną."

Paweł Jasienica, właściwie Leon Lech Beynar (ur.1909 r. w Symbirsku, późn. Ulianowsk (Rosja) – zm.1970 r. w Warszawie), polski historyk, pisarz, publicysta m.in. w „Tygodniku Powszechnym". Autor Polski Piastów (1960), Polski Jagiellonów (1963), Rzeczpospolitej Obojga Narodów (cz. 1-3, 1967-1972). Leon Beynar ukończył historię na Uniwersytecie im. Stefana Batorego w Wilnie. W czasie studiów należał do Akademickiego Klubu Włóczęgów. Kolegami klubowymi późniejszego Jasienicy byli m.in.: Wacław Korabiewicz (pisarz) i Jerzy Czarnocki (łąkarz – zmarł w RRZD Bęsia, miejscowość między Reszlem, a Biskupcem).

Czytaj więcej...

Szczegóły

Andrzej Sobczak

Odsłony: 3303

Ocena użytkowników: 5 / 5

     Pręgowo kupione zostało od zakonu krzyżackiego przez miasto Kętrzyn w 1426 r. Pierwszym sołtysem wsi był Hans Prangen. W 1699 r. Pręgowo znajdowało się w wykazie wsi należących do parafii św. Jerzego w Kętrzynie. Na przełomie XVII i XVIII w. wsie Pręgowo i Poganowo należało do Melchiora Hippela późniejszego burmistrza Kętrzyna. Szkoła w Pręgowie powstała w1729 r. z inicjatywy superintendenta Andrzeja Szumanna. Szkoła znajdowała się pod patronatem miasta. Andrzej Szumann ustanowił fundację 400 guldenów z której dofinansowywane były szkoły w Poganowie i Pręgowie. Wieś w 1818 r. miała 23 domy i 171 mieszkańców. W 1913 r właścicielem największego gospodarstwa chłopskiego był Christoph Laurer. Gospodarstwo miało powierzchnie ogólną 88,5ha, w tym czasie było tam 27 koni i 3 źrebaki, 42 szt. bydła, w tym 27 krów i 51 szt. trzody chlewnej. W 1913 r. część gruntów Pręgowa należała do majątku w Wólce o powierzchni 202 ha. Właścicielem tego majątku był Curt Ruhdel.

Czytaj więcej...

Szczegóły

Andrzej Sobczak

Odsłony: 1552

     Wieś Poganowo (niem. Gr. Bürgersdorf) położona była w kierunku na południowy zachód w stosunku do wsi południowo-wschodnich wybrzeży Bałtyku nie były dotychczas znane. Kamienny posąg przewieziony został do kętrzyńskiego muzeum. Po wstępnych zabiegach konserwatorskich zostanie uroczyście zaprezentowany publiczności w drugiej połowie września. Dotychczasowe informacje o stanowisku Poganowo IV: Pierwsza, wstępna informacja o odkryciu wówczas jeszcze nie do końca rozpoznanego kompleksu, przedstawiona została 23 lutego 2005 r. przez Mariusza Wyczółkowskiego na Seminarium Bałtyjskim w PMA w Warszawie, w trakcie referatu „Śladami Hansa Crome'go. Pochwała archeologii leśnej".

Czytaj więcej...